Mostrando entradas con la etiqueta kuxkuxeroak. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta kuxkuxeroak. Mostrar todas las entradas

2021-05-05

Kuxkuxeroak

 

GERNIKAKO BONBARDAKETA



Gernika Bizkaiko hiri bat da, eta Lumorekin batu zen XIX. mendean. Orain Gernika-Lumo deitzen da.


1937ko apirilaren 26ean merkatuko eguna zen, astelehen guztien modukoa, baina pertsona askok ez ziren kalera atera, aurreko eguneko abisuagatik: aire-eraso bat egiteko agindu zuen Frankok Alemaniako ejerzitoari , eta hiritarrak beldurtu ziren. Ondo egin zuten, esan zutena egia bihurtu zelako.80 años del bombardeo de Guernica: así fue el ataque - Levante-EMV


Eraso hori egitean Espainia Gerra Zibilean zegoen, eta agian, horregatik egin zuten. Baina historiadoreek diotenez, hiria hondatzeko baino ez zen izan  bonbardaketa.


Genozida horren erruz, hiriaren biztanle asko (1000tik 1600ra, biribilduta) hil egin ziren, eta eraikinen erdia baino gehiago suntsitu ziren. Suteak, etxeen erortzeak eta leherketa asko egon ziren. Tristeena ez da bonbardaketa hau, beldur hori beste 2000 aldiz errepikatzea baizik. 


Pablo Picassok marrazkilari espainiar bat izan zen. Marrazki abstraktu baten bidez Gernikako bonbardaketaren larritasuna jakinarazi zuen, eta horrengatik famatua bihurtu zen.


Nire ustez, gerrak txarrak dira, gehienok uste dugun bezala. Hilketa asko egoten dira eta gehienak inozenteak dira. Gainera, migranteak eta errefuxiatuak egoten dira normalean, eta pertsona hauek ezin izango dute bere bizitza arrunta berreskuratu. Baina hori ez da guztia, natura ere suntsitzen delako. Energia atomikoa/nuklearra, flora eta faunaren galketak eta beste zenbatezin kalteak eragiten dituztelako. Beraz, hau da nire iritzia: gudak gauza txarren bidez hasten, jarraitzen eta amaitzen dira, baina, zoritxarrez, pertsona ikasgabeak beste hainbeste borrokak sortuko dituzte.


Connotaciones políticas del Guernica | Historia de un cuadro | Especiales |  elmundo.esPablo Picasso - Wikipedia, la enciclopedia libre

2021-03-22

Challenger Espaziontzia | Gaizka Serrano

 

CHALLENGER

ESPAZIONTZIAREN

ISTRIPUA


Orain direla 36 urte, 1986ko urtarrilaren 28an, Challenger espaziontzia aireratzeko prestatzen ari zen. 

La explosión del Challenger: algunas enseñanzas • Forbes México
Kennedy zentro espazialan zegoen NASA, Cañaveral lurmuturrean, hain zuzen. Dena ondo zegoela ziurtatzen zeuden. Pertsona asko ikusten ari ziren momentu hura, oso inportantea eta ikusgarria izango zelako, nire ustez.


Misioa erraza zen: lurraren orbitan ipini behar zuten satelite pare bat. Hori egiteko 7 pertsona zeuden han barruan: Francis Scobee, Michael J. Smith, Ronald McNair, Ellison Onizuka, Gregory Jarvis, Judith Resnik eta Christa McAuliffe. 


Bat-batean, espaziontzia martxan jarri zen. Guztiok adi zeuden. Dena momentuz ondo atera zen baina, 73. segundoan, zerbait txarto atera zelako edo, Challenger-ek desintegratu zen. Tripulanteak ez zeukaten ihesbiderik, eta horrela amaitu zen espaziontziaren eta 7 pertsonen bizitza. 


Nire ustez, gertaera beldurgarria hura sahiestu ahal zen. Agian ondo presatatuta ez zegoen espaziontzia, edo, beharbada, eguraldiaren errua zen. Baina uste dut Rockwell International-ek, Challenger-en sortzileek, makina hura zazpi edo zortzi bidai egiteko egin zuten, eta horregatik ez zen gai hamar bidai egiteko, edo agian motorrak txarto funtzionatu zutelako. Gauza asko gertatu ahal ziren.




NASA: Treinta años del Challenger: el transbordador espacial que no explotó



Erresuma Batua