2021-01-27

Coronabirusa

Coronabirusa
 Coronavirus: una crisis no anunciada de impacto global
Kaixo nire izena coronabirusa da 2019 an gaio nintzen.Urtean agertu nintzen lehenengoz. Leku guztietan nago eta nire funtzioa pertsonak gaixotzea da. Egoera txarrenetan pertsonak hiltzea lortzen dut. Nire momentu garrantzitsuenak hauek dira: eskolak itxi zituztenean, berrogeialdia hasi zenean, telebistan eta egunkarian agertu nintzenean… baina momentu zailena txertoa egin zutenekoa da. Gaur egun oso kutsagarria naiz eta mundu osotik nabil pertsonak eta haien defentsak gaixotzen. Txinan hasi nintzen eta hasi zen guztia. Jende asko hil zen eta gaixotu zen. Orduan, txertoa bilatzen hasi ziren. Txertoak hasi zirenean ni oso arritua egon nintzen. Gainera, broteak sortu ditut mundu osotik. Nire buruaz harro sentitzen naiz jendea asko gaixotu nuelako eta txarto pasatu zutelako.Coronavirus - ISGLOBAL

Akupunturako orratza

 


6000.k.a urtean sortu nintzen 

Gorputzetan egoten naiz

Nire  teoria eta praktika Txinan sortu zen. Aro Arrunta baino ehun urte batzuk lehenagoko dokumentuetan aipatu eta jaso ninduten lehen aldiz. Lehenago orratzak beharrean harriak zorroztuak eta hezur luzeak zorroztuak K.a. 6000 inguruan erabiltzen ziren akupuntura tratatzeko.


Nire momenturik garrantzitsuena izan zen famatu baten gorputzean egon nintzenean.

Eta nire momenturik txarrena izan zen  egun batean ez nuela  jarri nahi gorputzean eta horrez gain punta apurtu nintzen nahi gabe eta min asko egin nintzen.   eraman eta bendaje bat jarri zidaten,Segituan salaketa bat jarri zidaten ,10.000 eurokoa eta ez nuen  hainbeste diru ordaintzeko . Nire orratz lagunei galdetu nien ea eman ahal zidaten dirua eta bakoitzak 500 euro eman zidaten eta nire salaketa ordaindu nuen.

Gaur egun fin-fina naiz palillo  bat  baino txikiagoa naiz, nire buruaz harro nago jendea laguntzen dudalako.


MAKAPAKA

 MAKAPAKA


Ni orain dela 500 urte sortu nintzen eta ez dakit zer naizen baina badakit zer izan nahi dudan handitan: ezer.

 Ni koba batean bizi naiz eta lagun asko ditut. Hile zuri arraroak ditut eta oso txikia naiz. Hiru adar ditu buruan. Beti nire baloiarekin eta trizikloarekin jolasten dut. Ez dut txuleatu nahi baina oso guapoa naiz, neskak nire atzetik datoz. Inadar asko daukat, egunero pesak ditut goizeetan. Ni gainera aktorea naiz ere  eta “JARDÍN DE LOS SUEÑOS”  deitzen den telesail batean lan egiten dut.


Niretzat egun inportantea “JARDÍN DE LOS SUEÑOS” programatik deitu zidatenean izan zen.Niri egun horrek bizitza aldatu zidan. Oso inportanea izan zen nire sentimenduak gorabehera asko zituzten baina orokorrean oso pozik nengoen. Nire karrerarako klabe izan zen zeren eta ez neukan dirurik eta orain telaisail bateko protagonista naiz. Gainera oso pozik nago nire lanarekin.  Horregatik 1720 ko arratsaldea tatuatu dut ipurdian.



Egun batean grabatzen nengoela ,bapatean argi foko bat gainera jauzi zitzaidan... Momentu horretan ilargira joan nintzen nire imaginazioan. Baina grabatzen zegoen langileak hospitalera deitu zuen korriketan, baina telefonoak ez zeukan koberturarik. Nik hemorragia bat neukan eta horrela segitzen banuen odol guztia galduko nuen. Grabatzailea lokaletik atera zen koberturaren bila. Azkenean hospitalera deitzea lortu zuen eta hospitaleko anbulantziak etorri ziren eta  ni barruan sartu ninduten. Hospitalean hemorragia gelditu zidaten eta hor hamabost egun geratu nintzen.  Hamabost egunak pasata etxera buelatu nintzen eta ezin izan nuen grabatu.


Orain oso pozik nago egunero egiten dudanarekin.







               TELETUBBIEN BUKAERA


Nire izena Po da eta 1997ko martzoaren 31an jaio nintzen.

Goiz-goizetik esnatu nintzen ,9:00etan hain zuzen. Komunera joan nintzen, aurpegia garbitu eta gosaltzera. Geroago, beste hirurekin topatu nintzen: Tinky Winky, Dipsy eta Laa- Laarekin. 

Gozaldu eta gero, gure kobazulotatik irten, abestu oso alai

eta Teletubbies deitutako gure programaa hasi zen, beste

egun berri bat bazen.


Abestia hasi zen eguzkia ateratzen eta lehen esan dudan

moduan kobazulotik ateratzen. Gure izenak esan genituen

irtetean eta dantzaria amaitu zen.


Bakoitzak bere gustoko objetu edo jostailu zeukan: Tinky-k Winky-k poltsa, Dipsy-k txano bat, Laa-Laa-k salto egiteko pilota bat eta nik patinetea.


 Gero, bakoitzaren burutako formak argitu ziren eta Dipsy-ren pantallan ume batzuk agertu ziren esaten nola zaintzen den baserri bat.



Hurrengoan, siesta bat bota genuen laurok. Baina, besteak

esnatu ziren eta nirebila joan ziren. Orduan, Bakoitzak bere

ohean eta bere mantarekin. Orduan azkar-azkar itxaron nuen

besteak lokartu arte eta jolastera joan nintzen eskutuan nire

patinetearekin.berriro lokartu ginen baina oraingoan Laa-Laa

esnatu zen bere salto egiteko pilotarekin. Eta esnatu egin ginen

bere bila joateko eta horrela denok egin

arte. 



Baina, momentu batean gauza harrigarri bat gertatu zen.

Tiki Winki-ren papela egiten zuena hil egin zen!!! Denok oso

triste eta negarrez egon ginen.Bi egun eta gero bere hiletara joan

ginen. Baina, ez dugu inoiz ahaztuko momenturik hoberenak

non berarekin egon ginenean, adibidez: jostailuekin jolasten,

gauza berriak aurkitzen eta probatzen…


Azkenean Tinki Winki hil zenez gure programa amaitu egin zen baina beti eukingo dugu Teletubbie urdina eta umeak gurebihotzean.

ESKUMUTURREKO ERLOJUA

 Ni, Lierren eskumuturreko erlojua naiz eta 2019an erosi ninduten Lierren aitak eta berak.

Xiaomi Mi Band 4 Global Version, Pulsera inteligente con pantalla a colorOrain etxean nago alferrarena egiten “Lierrek ez nauelako aurkitzen”. 

Ni sortu nintzen Lierrekin egoteko, etxean nago eta berak ez nau aurkitzen.

Nire funtzioa ordu zehatza, erritmo kardiakoa, urratsak zenbatzea... Lierreri esatea da.


Momentu garrantzitsu bat izan zen Menorkan, igerilekuan, Lierrek bere lagunekin jalasten zuen bitartean ni ordua esaten nengoen denbora guztian eta Lierrek bronka bota zidan, baina nik barre egiten  nuen. 


Gaur egun oso barregarria eta alaia naiz, nire lana oso ondo egiten dut.


Lehen, Lierrek Umore Onara joaten zen eta futbolean aritzeko ni kendu behar zuen eta motxilaren poltsiko ilun batean uzten ninduen, eta gainera, gero ez zuen gogoratzen ni berriro eskumuturrean ipintzea. Tristura sentitzen nuen. 


                                        Eskumako etxeko zapatilla


Ni eskumako etxeko zapatilla naiz. Duela 7 urte sortu nintzen, oraintxe nire etxean bizi naiz eta nire funtzioa nire jabeari hankak berotzean datza.


Nire momentu oberenak, nire anaiarekin eta nire jabeariarekin egoten naizenean izaten dira. 


Gaur egun, arrosa kolerokoa naiz eta oso berotsua naiz.


Carnaval Conciertos, Fiestas Y Sin Patrón, Con Objetos Celebración.  Ilustraciones Vectoriales, Clip Art Vectorizado Libre De Derechos. Image  44896972.Egun batean nire jabea etxetik joan zenean nik beste objetu guztiekin festa bat antolatu nuen Lanpara, erlojua, ispilua eta horrelko objektuekin.Lanparak hau esan zuen.

-Ze ondo pasatzen ari gara!- aipatu zuen.

-Egia! Oso ondo!- Erantzun nuen.

Ilustración de Niña Enojada y más Vectores Libres de Derechos de Agresión -  iStockDenak egon ginen ,oso ondo pasatzen eta tontakeriak egiten , baina bat-batean, nire jabea etorri zen! Oso urduri jarri nintzen. Dena batzen hasi ginen.Nire jabea bere logelara joan zen eta  dena hankaz gora aurkitu zuen.. 

-Baina baina, zer da hau!- esan zuen oso haserre.

Ni barrez hasi nintzen, eta nire jabea sutan zegoen.

Hori izan zen nire egunik onena nire bizitzan, ez dut inoiz ahaztuko.


 SsnsS Goku


    Kaixo, ni ssnss Goku naiz eta 736ko apirilaren 16an jaio nintzen.

Gizona eta unibertsoaren indartsuenetakoa naiz, jende askok esaten du "goku le gana" borrokatzen naizen bakoitzean eta irabazten amaitzen dut.

Egia esan, jendea dibertitzeko eta entretenitzeko balio dut. Irakurtzeko edo imajinatzeko baino ez dut balio.


    Nire bizitzako unerik berezienak hauek izan ziren: vegetta, freskagile eta Jirenekin borrokatu nintzenean.

Zoritxarrez bietan galdu nuen baina dibertigarria izan zen eta ez dut inoiz ahaztuko.


Horrelakoa naiz gaur egun:


Son Goku | Dragon Ball Wiki Hispano | Fandom    Behin Vegetaren aurka borrokatu nuenean, irabazi egin nuen. Oso pozik eta triste sentitzen nintzen aldi berean, nire lagunik hoberena sentitzen nuen, bera zen gehien fidatzen nintzenaz.


    Ez nago neure buruaz harro, beti uste nuen pertsona ona nintzela, baina, konturatu nintzen izakiak hil nituela, 7 dragoi bolak ez nituela oso ondo erabiltzen.

Betirako bizitza eman zidan desioa egin nuen. Katara Ball Z Con Caja Juego De 7 Bolas De Dragón Son Goku Con Estrellas  Correspondientes, Cosplay, color naranja, 4 cm (1737): Amazon.es: Ropa y  accesorios


2021-01-26

Ni Yonaguni egitura naiz

 Kaixo ni Yonaguni egitura naiz ,1780 urtean sortu nintzen eta Japon kokatuta nago. Egun guztietan beti berdina egiten dut ura bildu ,baina 100 urte ondoren birus bat ateratzen dut eta mounstroak sortzen ditut ,adibidez: megalodoia, krakena, kolosalak... 


Ez dakizue zer gertatu zitzaidan egun horretan. Itsasoa gorri bihurtu zen Itsas-sorginaren ondorioz eta ni beldurtuta negoen.


Nire inpresioa da jende askok urpekaritza egiten duela ni ikusteko eta asko ikaratzen dira. 


Nire bizitzaren momentu garrantzitsuenak hauek izan dira: mounstroak sortu nituenean eta Titanic eta Perla Negra nire gainetik pasatu zirenean.


Momentu honetan handia, indartsua, misteriotsua eta azkarra naiz.


Istitutora joan nintzenean lagun asko egin nituen eta oso pozik ipini nintzen. Denetarikoa egin nuen: jolastu, etxekolanak egin eta ikasi.


Ez dut inoiz ahaztuko nire lagunekin, familiarekin, mounstroekin eta jendearekin pasatu ditudan momentuak.










 


 PIRULETA


Kaixo ni piruleta naiz. 1800. urtean sortu nintzen. Denbora guztietan jendearen ahoetan

nago. Niri asko gustatzen zait jendearen ahoari  marrubia , menta… zaporea ematea.

Eta gozoki denda guztietan nago.


Ni bizi izan dudan momentu garrantzitsuenak izan dira, adibidez,jende gehienari nire zaporea gustatzean , zapore askotako izatean…

Gaur egun oso famatua naiz, jende askok erosten didalako. Munduko jende askori piruletak guztatzen zaizkie eta jende gehienak marrubizko zaporea gogoko dute. Zapore askotakoa naiz adibidez: marrubia cocacola…

Bizi izan dudan gertakari bat hau izan zen: 

Egun baten gozoki dendan nengoela neska bat aurreratu zen. Ez zekien zein zapore hartu eta bapaten ni hartu ninduen. Ahoa zabaldu zuen, ni bildurtuta negoen. Bere hortzak handi-handiak ziren ,gainera hortzak hori kolorez zeuden. ahoa hats handia zeukan. Neskak ez zuen pentsatu eta ahora eraman ninduen. Oso momentu desegokia eta nazkagarria pasa nuen.

Espero dut beste batek hartzen nau ahoa garbia izatea.

 Fastidiatzeko gauzarik onena

Antzinean, gizon bat oso asperturik zegoen eta umeak fastidiatzea asko gustatzen zitzaion, horregatik okurritu zitzaion ni sortzea. Pista bat, letretan kokatuta nago. Bai, TILDEA naiz.

Ni ere gaiztoa sortu nintzen gizona bezala, horregatik, ni pozik sentitzen naizen momentua da, umeak eta ni ez garenean ondo eramaten eta horregaitik nire momenturik onena umeak tildeak jartzen dutenean da, ez gara ondo eramaten.

Nire momenturik onenak Uxuerekin pasatzen ditut. Uxuek ez ditu inoiz tildeak jartzen eta andereñoek beti esaten diote tildeak jartzea eta beti hasarretzen da baina nik ordea pozik sentitzen naiz. Era berean, ni ere momentu txarrak ere pasatu ditut. Guztien artean, hau da: umeei ni jartzea gustatzen zaienean da.

Nitaz oso harro sentitzen naiz umeak fastidiatzea asko gustatzen zaidalako.

Ni naiz bai umeen gauzarik txarrena, Tildea. Dena dela ni beti egongo naiz zure bokaletan. Topatu ahal nauzu???




 

👑El dragón emperador👑


Dragón de dibujos animados Imágenes Vectoriales, Gráfico Vectorial de Dragón  de dibujos animados | Depositphotos®Vivía una vez un hermoso dragón que reinaba Usansolo, pero él se seguía sintiendo solo a pesar de que tenía a todo un pueblo a sus pies. Todos los habitantes de ese pequeño municipio le tenían miedo ya que escupía fuego por las boca, pero una niña llamada Yaiza decidió enfrentarse al dragón;  a los habitantes no les afectaba nada pero no se sentían cómodos, porque pensaban que por la noche les iba a comer.


Yaiza preparó la mochila ya que el refugio donde vivía el dragón estaba en el monte. La niña ya se sabía el camino de memoria porque antes de que el dragón reinará siempre que podía iba con su padre a ese mismo monte. De pronto la niña se encontró al dragón por el camino. Al encontrarse con la bestia se asustó y como buena ciudadana se arrodilló hacia el dragón. El dragón al ver a la niña tan asustada se preocupó y le dijo que no le iba a hacer nada.

 -Buenas tardes su majestad- saludó al  dragón.

-Buenas tardes- le respondió el dragón. Ya era muy tarde pero la niña por educación no se fue.

-¿Qué hace una niña tan pequeña en el monte a estas horas?- preguntó desconcertado el dragón.

 - He venido a buscarle a usted. Eres muy grande y mucha gente te tiene miedo. A veces los ciudadanos no duermen con el miedo a que les comas por la noche, pero yo sé que tú no harías eso.

 -Yo no haría eso, no sé por qué me tenéis miedo.

 -Porque eres muy grande. Pero yo tengo una idea para que no te tengan miedo- siguió la niña. 

-¿Por qué no bajas con migo al pueblo y demostramos que no eres malo?- el dragón aceptó el trato de la niña.


El drago y Yaiza se prepararon para bajar al pueblo. Al llegar, los habitantes se arrodillaron hacia el dragón. Aquella bestia les dijo que no quería que nadie más se le arrodillara y que no le tuviesen miedo:

-No me tengáis miedo por favor, yo no soy malo, no soy capaz de hacer daño a una simple mosca.

-¿Seguro?- preguntó un ciudadano

-Claro- aseguró el dragón.


A partir de ese día los ciudadanos dejaron de tenerle miedo y empezaron a dormir tranquilos. 

Colorín colorado este cuento se ha acabado



VIAJE A OTRA DIMENSIÓN

Mundo del Revés | Stranger Things Wiki | Fandom Había una vez unos cuantos astronautas que quisieron viajar a Marte para explorarlo, entonces cinco años más tarde se prepararon y partieron hacia Marte, o el planeta rojo. Sabían que iba a ser un viaje muy difícil porque se tardaba un año en ir a Marte, pero ellos se atrevieron. Partieron desde la Tierra al planeta rojo en el Zeus 12, el cohete espacial con más avancestecnológicos que cualquier otro.


Inesperadamente, cuando salían del planeta rojo vieron que ¡ya habían pasado 5 años en la Tierra, pero para ellos solo habían transcurrido 2 meses! Entonces tenían que coger un pequeño atajo, un agujero de gusano. Sacaron los ordenadores y empezaron a buscar uno. Muy cerca suyo había uno que conducía directo a la Tierra. Entonces no se lo pensaron mucho y se dirigieron hacia él. Sabían que les podía costar la vida pero se tenían que arriesgar porque si no, cuando llegasen habría pasado 30 años en la Tierra.

Se aproximaron a él con todo el combustible que les quedaba y de repente se oyó el silencio, parecía mentira oír el silencio pero sí, así fue. De tanta presión se durmieron, pero cuando se despertaron, no estaban sus naves, estaban ellos solos con sus trajes ¿pero dónde estaban?. Cuando se dieron cuenta, estaban en otra dimensión, todo era oscuro y triste, no había nadie, daba miedo. Eran seis astronautas pero salió un monstruo llamado azotamentes y se lo comió, sabían que tenían que salir de esa dimensión pero ¿cómo?. 

Mike, el más listo, dijo que si dieran con un portal tridimensional podrían salir de esa dimensión, pero ¿cómo podrían encontrar un portal así? Mike les dijo que con una brújula podrían hacerlo porque esos portales tienen energía electromagnética. El problema era: un monstruo llamado Azotamentes azota las mentes entonces cómo llegarán al portal?

Habían calculado que estaban cerca del portal y debajo suyo había un túnel que dirigía directo hacia él. Al Azotamentes no le gusta el calor, lo odiaba, entonces, encendieron los sensores de sus trajes. Esos sensores hacian que la persona que esté dentro del traje se calentarse o enfriarse de manera que la persona quiera.


Azotamentes at the end of the chapter | Papel decorativo, Maravillas del  mundo, Decoración de unasSe pusieron el modo más caluroso que el traje podría tener. El Azotamentes se volvió loco porque del calor no podía azotar las mentes de los astronautas.

Cuando estaban llegando al portal, Jesica, una de los seis astronautas, se cayó al suelo de tanto calor y dijo “Seguir sin mí”.

Entonces la agarraron con todas sus fuerzas y dijeron “una, dos y tres”, entraron al portal y vieron la luz, ¡¡¡estaban en la Tierra!!!

Llamaron a la Nasa para que supieran que estaban vivos. La Nasa les recogió y Jesica sobrevivió, pero el Azotamentes seguía ahí y algún día se vengaría.

Los portales de Stranger Things llegan a Fortnite, para esto sirven

🤯Trasladados a otro mundo🤯

🤯Trasladados a otro mundo🤯



En un país muy pero que muy lejano, vivían dos enamorados. Esos dos enamorados se llamaban el Principe Azul y Blancanieves y vivían en un castillo. Los dos enamorados estaban casados.


Al poco tiempo las cosas cambiaron. Blancanieves estaba embarazada de una hija que se llamaría Emma, pero, la Reina Malvada quería vengarse de Blancanieves.


La junta del Bosque Encantado se reunió porque descubrieron que la Reina Malvada iba a lanzar una maldición que los trasladaría a todos a otro mundo llamado “la Tierra”. La Reina Malvada, cuando terminó de recopilar todos los ingredientes, lanzó la maldición, pero, para que surgiera la maldición tendrían que pasar 10 horas.


Cuando pasó la primera hora, Ariel (una sirena) tuvo una idea. Esa idea que tuvo era talar el árbol mágico como si fuera un armario y que el Principe Azul y Blancanieves se trasladaran para poder criar a la pequeña princesita que todavía no había nacido. El problema era  solo se podían meter en el armario mágico 2 personas que serían: el Principe Azul y Blancanieves. El árbol mágico lo iban a talar Gepeto y Pinocho, pero, Gepeto quería salvar a Pinocho y entonces lo metió en el armario al terminar de talarlo. 


De repente, cuando quedaban pocos minutos para que surgiera la maldición, Blancanieves se puso de parto. Como Blancanieves se había quedado sin fuerzas después del parto, su marido, el Principe Azul, llevaría a la princesita Emma al árbol.Familia Charming Banca nieves, Príncipe Charming y Emma | Blancanieves y el  principe, Famosos, Blancanieves


En la Tierra Emma terminó en un orfanato, Pinocho se escapó y la Reina Malvada creó un pueblecito llamado Storybrooke, y como no, la Reina Malvada era la alcaldesa. 


Emma vivía sola. Al cumplir los 28 años pidió un deseo que consistía en que aparezciera uno de su familia. Inesperadamente, alguien golpeó la puerta.¡Era un niño!


-Hola, ¿eres Emma Swan?- le preguntó el niño.

-Si, y… ¿quien eres?- preguntó Emma sorprendida.

-Soy tu hijo y tienes que venir conmigo a Storybrooke porque eres la salvadora- respondió el niño.

-¿Cómo te llamas?- preguntó sorprendida. 

-Me llamo Henry Mills y soy hijo adoptivo de la Reina Malvada- dijo el niño.

-¿Y dónde dices que esta Storybrooke?- pregunto otra vez Emma.

-Ven y te llevo- dijo el niño.

-¿Cuántos años tienes?- preguntó Emma.

-11- respondió Henry.


Emma pensaba que el niño se estaba inventando una historieta y lo llevó a Storybrooke. Al llegar lo llevó a donde su madre y Emma decidió marcharse, pero el niño insistió en que se quedase una semana. Emma aceptó. En el centro del pueblo hay un reloj que tiene las manecillas paradas, pero al decir Emma que aceptaba quedarse, empezaron a moverse. Cuando los ciudadanos y la Reina Malvada se enteraron de que las manecillas del reloj se movían se quedaron asombrados.


Al final, gracias a que se movieran las manecillas del reloj, todos volvieron de donde vinieron menos Pinocho que no volvió al Bosque Encantado, porque se había escapado. Blancanieves y el Príncipe Azul pudieron conocer a su hija, la princesa Emma Swan y ...

Colorín colorado este cuento se ha acabado.


Caperucita Roja en la Ciudad de las Gominolas

 Caperucita roja en la ciudad de las gominolas


En un lugar muy lejano había una niña que seguramente conocéis, es decir, Caperucita Roja. La típica historia de la pequeña jovencita que quiere darle su comida a su abuela pero de repente era un lobo feroz. Pero un día… Ella se perdió en un bosque y encontró un maravilloso lugar…


-¿Dónde estoy…?-Dijo Caperucita asombrada.

Nadie respondió a Caperucita en ese momento…


Después de unos minutos, Caperucita descubrió cuál era el lugar…

-Vaya… ¡Una ciudad de gominolas!-Gritó Caperucita.


Así es…¡Una ciudad de gominolas! Caperucita estaba muy asombrada...

Pero de pronto… Vino alguien…


-¡Hey! ¡¿Qué haces aquí humana?!-Dijo el hombre gominola enfadado.

-Emmm… Solo estaba visitando el lugar señor.-Dijo caperucita.


-¿Señor? ¡Para tí soy Lucius la GOMINOLA!-Dijo Lucius enfadado.

-Esta bien, “Lucius” 🙄.-Respondió Caperucita.


Después de un rato, Lucius se marchó y Caperucita se quedó sola. Sin darse cuenta a Caperucita le cayó un regaliz del cielo…


-Vaya… No solo hay gominolas… ¡También hay más tipos de

chuches!


Caperucita quiso explorar más el lugar, pero… El lugar no era tan bueno… También tiene sus partes malas… Como todas las ciudades…


-¿Qué? ¿Dónde estoy?-Dijo catastróficamente.

Caperucita estaba en un lugar oscuro… ¡¡Pero de repente alguien la cogió!!


-¡¡MUAJAJAJA!!-Dijo la persona.

-¡¡Mmhhmm!!-Grito Caperucita.


Caperucita al abrir los ojos vió quien era. ¡¡EL LOBO FEROZ!!


Lucius no encontró a Caperucita, así que se dedicó a encontrarla.


-Que rayos- .-Dijo lucius.

-¡¡Mmhh!!-Dijo caperucita.


Lucius peleó con el lobo feroz, y al final… Lucius ganó la pelea y liberó a Caperucita.


Al final Lucius y Caperucita fueron mejores amigos. Pero el lobo feroz aún no se rendirá…


Y colorín colorado… Este cuento se ha acabado…




Erresuma Batua